อรรถนนท์ เทียนทอง
หัวหน้าสนง.ประกันภัยจันทบุรี
ผม รับอาสาเป็นคนขับรถให้ภรรยา เพื่อไปเยี่ยมลูกศิษย์ชั้นมัธยมต้นของเธอ อยากจะไปคุยกับผู้ปกครองสักหน่อย ดูใส่เสื้อผ้าเก่า ๆ ไม่สะอาดเหมือนเด็กอื่น ไม่ทราบว่ามีปัญหาอะไรทั้งที่ พ่อ-แม่เด็กคนนี้มีลูกแค่ 2 คนเอง บ่ายวันนั้นเราทั้งสองคนดั้นด้นไปจนถึง บ้านหลังใหญ่พอสมควรแต่ดูเก่า ดำและมืดครึ้ม
สวัสดีค่ะ มีใครอยู่รึเปล่า ครูมาเยี่ยม ภรรยาผมพูดพลางเดินเข้าบ้าน เงียบจัง เธอพูดขึ้นอีกคำหนึ่ง มีหญิงชรารูปร่างผอมแห้งอายุประมาณ 70 ปี ออกมาจากหลังบ้าน มาหาใคร ภรรยาผมชงักเมื่อเผชิญหน้ากับแม่เฒ่าพร้อมกับคำถามดังกล่าว
หนูเป็นครูของ วิลาวัลย์ อยากพบผู้ปกครองหน่อยค่ะ
ไม่อยู่ไปรับจ้างเก็บผลไม้ กลับมืด แม่เฒ่าตอบสั้น ๆ
แล้ว ใครอยู่บ้างค่ะ พร้อมกวาดสายตามองไปทั่วบ้านซึ่งมีโต๊ะเก่า ๆ ตัวหนึ่ง เด็ก 2 คนนั่งหลับฟุบบนโต๊ะ คนหนึ่งคือ วิลาวัลย์ และยังมีเด็กชายตัวเท่า ๆ กัน 2 คน นอนห่มผ้าเก่า ๆ อยู่ใต้โต๊ะที่เท้าของ 2 คนที่นั่งหลับ
นี่บ่ายแล้วยังหลับอีกหรือ ภรรยาผมทัก ทำให้วิลาวัลย์ตื่น สวัสดีค่ะครู เธอยกมือไหว้อย่างงัวเงีย
แม่ เฒ่าสั่งให้วิลาวัลย์ไปล้างหน้า แล้วหาน้ำมาต้อนรับครู ด้วยท่าทีที่เป็นมิตรขึ้น แม่เฒ่าเล่าให้เราฟังว่า อิฉันเป็นยายค่ะ พ่อแม่หนูวัลย์คงจะกลับมืดแหละค่ะ เขาออกไปรับจ้างเก็บผลไม้ทุกวัน ก็เด็กตั้ง 4 คน กำลังกินกำลังนอนทั้งนั้นลูกเขาเอง 2 คน ส่วนเจ้า 2 คน ที่นอนอยู่นั่นเป็นลูกพี่สาวเขา พ่อเด็กตายไปเมื่อ 3 ปีที่แล้ว เขาเป็นโรคหัวใจ ต่อมาอีกปีแม่เขาคือลูกสาวคนโตของยายเป็นไข้มาลาเรียก็ตายไปอีก ทิ้งลูก 2 คนเล็กนี้เอาไว้ จึงต้องตกเป็นภาระของน้าเขา ยายก็แก่แล้วช่วยเหลือเขาไม่ได้ อยู่เป็นเพื่อนดูหลานไปวัน ๆ
ตอน เช้าน้าก็แจกเงินเท่า ๆ กันไปโรงเรียน มีชุดนักเรียนคนละ 2 ชุดเอง ค่าเทอมก็ค้างมาตลอด ไปรับจ้างเป็นค่าใช้จ่ายแต่ละวันก็เกือบจะไม่พอ หมดหน้าผลไม้ยังไม่รู้จะทำอะไรเลย ที่ดินนี้เคยเป็นของยายตอนนั้นเอาไปจำนองรักษาลูกสาวที่ป่วย ขาดจำนองไปแล้ว เขาจะมายึดไปเมื่อไรก็ยังไม่ทราบ
ผมฟังแม่เฒ่า แล้วก็หวนคิดถึงนกกระจาบในสวนที่บ้าน เจ้านก 2 คู่ ทำรังอยู่ใกล้ ๆ กัน มีลูกพร้อม ๆ กัน ทุก ๆ วัน แม่นกต่างออกไปหาอาหารมาป้อนลูก วันหนึ่งแม่นกกลับมาไม่พร้อมกัน ลูกนก 3-4 ตัวเห็นแม่นกในรังข้างเคียงกลับมาแล้ว พวกมาอ้าปากร้องกันเจี๊ยวจ๊าว เหมือนจะเรียกแม่ของตนบ้าง
วันคืนผ่านไป แม่นกตัวนั้นยังไม่กลับมา เผื่อนางนกกระจาบเพื่อนบ้านนึกสงสารเหล่าลูกนกกำพร้า ตั้งใจจะหาหนอนมาสัก 2-3 ตัว ปัญหาอยู่ที่ว่ามันจะหาอาหารได้พอสำหรับลูกนกทั้ง 2 รังไหม ถ้าไม่พอจะป้อนลูกตัวหรือลูกเลี้ยงก่อน ตัวหนอนอ้วนบ้าง ผอมบ้าง เจ้าลูกนกกำพร้าจะได้กินอิ่มท้องหรือ ?
ระหว่างทางกลับ ผมยังจำภาพเด็ก ๆ 4 คน กับหญิงชราในบ้านเก่า ๆ หลังนั้นได้ พลางนึกว่าค่ำนี้ พ่อแม่ของวิลาวัลย์คงจะกลับมาบ้านด้วยความอ่อนล้า เพื่อที่จะออกไปดิ้นรนหาเลี้ยงอีก 5 ชีวิต ให้อยู่รอดในวันต่อ ๆ ไป แล้วลูกผมเองเล่า ? ถ้าวันนี้ผมและภรรยากลับไปไม่ถึงบ้าน พวกเขาจะทำอย่างไร ?
ผมมีคำตอบสำหรับตัวเองแล้ว เพราะในกระเป๋าเอกสารของผมมีกรมธรรม์ประกันชีวิตอยู่ 2 ฉบับ มันคงทดแทนการจากไปของผมไม่ได้ แต่มันเป็นอนุสรณ์แห่งความรักและความรับผิดชอบที่พ่อแม่สร้างสมไว้ให้ลูก ถึงมันจะเป็นเงินไม่มาก แต่ก็คงพอที่จะเลี้ยงดูลูกนกกำพร้าให้ปีกกล้าขาแข็ง จนกระทั่งบินออกไปหาอาหารเองได้ ผมอยากบอกใคร ๆ ให้ตระเตรียมเสียก่อนที่วันนั้นจะมาถึง คุณล่ะครับ มีประกันชีวิตมากพอหรือยัง ?
--- ร่วมกัน เสวนา ถาม-ตอบ วันละ 1 กระทู้ สร้างความรู้ใหม่ได้ มหาศาล -
แนะนำ :
http://www.JobSiam.com : โปรโมชั่น*! ประกาศรับสมัครงาน สำหรับนักสรรรหา มืออาชีพ พร้อมรับส่วนลด มากมาย ถึง 31 ธันวาคม 2552 นี้ เท่านั้น
http://www.SiamHRM.com : สยามเอชอาร์เอ็ม ดอทคอม รวมพลคนทำงาน มากที่สุด
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
คุณได้รับข้อความนี้เนื่องจากคุณเป็นสมาชิกกลุ่ม Google Groups กลุ่ม "บริหารทรัพยากรมนุษย์ ประเทศไทย"
- หากต้องการโพสต์ ถึงกลุ่มนี้ ให้ส่งอีเมลไปที่ siamhrm@googlegroups.com
- หากต้องการยกเลิกการเป็นสมาชิกกลุ่ม ส่งอีเมลไปที่ siamhrm+unsubscribe@googlegroups.com (ยืนยัน การยกเลิกใน Email อีกครั้ง.)
- หากต้องการดูกระทู้ หัวข้อ HR โปรดไปที่กลุ่มนี้โดยคลิกที่ http://groups.google.co.th/group/siamhrm?hl=th&pli=1
- เนื่องจากสมาชิกมีจำนวนมาก สมาชิกทุกท่าน ควรอ่านกติกา มารยาท และใช้เมล์กรุ๊ปร่วมกัน อย่างสร้างสรรค์
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น