รอยยิ้มในบ้านส่องสว่างและอบอุ่นกว่าแสงอาทิตย์ข้างนอกมากนัก
คำว่า "บ้านธรรมะ" มาจากวิธีใช้ชีวิตของคนในบ้าน
ไม่ใช่การตั้งชื่อให้กับบ้าน
บ้านไหนมีรอยยิ้มเกิดขึ้นทุกวัน
บ้านนั้นไม่มีคำว่าบังเอิญสุข
เพราะรอยยิ้มแห่งความสุขเป็นสิ่งที่แกล้งให้เกิดขึ้นทุกวันไม่ได้
บ้านนั้นต้องมีเหตุที่เป็นของจริงที่ ‘ไม่ธรรมดา’ อยู่เบื้องหลัง
การแกล้งพูดดีและแกล้งทำดีนั้นง่าย
แต่จะให้แกล้งคิดดีนั้นยาก
เพราะคนแกล้งคิดดีจะรู้สึกเองว่ามันฝืดฝืนเพียงใด
และก็ไม่มีใจใครชอบความฝืดฝืนขณะลับหูลับตาใคร
ถ้าแต่ละหัวใจในบ้านมีธรรมะจริง
ความคิดดีก็ไม่ใช่เรื่องต้องแกล้ง
แต่จะเป็นของจริงที่เกิดขึ้นตลอดเวลา ทุกวัน ทุกนาที
ธรรมะไม่ได้เริ่มส่องสว่างหลังจากการอ่านหนังสือธรรมะ
แต่เริ่มต้นจากการฟังเสียงเย็นๆของคนมีธรรมะจริง
เป็นเสียงที่เย็นได้ในทุกสถานการณ์
ไม่ใช่เย็นได้เฉพาะในสถานการณ์เอาหน้าเอาตาที่ไหน
ถ้ามีใครสักคนที่มีใจสว่างเย็นได้เป็นนิตย์
ก็คาดหมายได้ว่าคนในบ้านจะพลอยสว่างเย็นตาม
และเต็มใจพูดเย็น คิดเย็น
กระทั่งช่วยกันสร้างบ้านธรรมะขึ้นมาจนได้
กันยายน ๕๕
http://www.twitter.com/Dungtrin
http://www.facebook.com/Dungtrin
จิตของผู้ให้นั้น นอกจากจะเป็นความสุขอย่างแท้จริงแก่เจ้าของแล้ว ยังแผ่กระจายความสุขไปสู่คนอื่นรอบข้างได้อีกด้วย แต่จิตที่ว่านี้มีที่มาอย่างไร พบคำตอบที่คอลัมน์ "ดังตฤณวิสัชนา" ตอน"จิตที่ให้อภัยผู้อื่นได้ง่ายได้มาอย่างไร"
ข่าวคราวเรื่องดารากับภาษีกำลังเป็นที่กล่าวถึง คุณงดงาม ไม่ยอมตกกระแส ขอพูดถึงเรื่องนี้ด้วยเช่นกัน ในคอลัมน์ "จุดหมายปลายธรรม" ฉบับนี้ ตอน "ดีใจเมื่อได้จ่ายภาษี" ค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น