ขอบพระคุณมากค่ะ
From: siamhrm@googlegroups.com [mailto:siamhrm@googlegroups.com] On Behalf Of Penphaka S.
Sent: Wednesday, March 29, 2017 13:32
To: siamhrm@googlegroups.com
Cc: penphaka@cel.co.th
Subject: [SiamHRM.com :61799] ธรรมบรรยาย เนื่องในโอกาสทำบุญครบรอบ ๑๗ ปี บริษัท ซีอีแอล เอ็นจิเนียส์ จำกัด (๑๘ มีนาคม ๒๕๖๐)
เรียน สมาชิกทุกท่าน
ร่วมแบ่งปัน ธรรมะสำหรับคนทำงานค่ะ ขออภัย หากเมลนี้รบกวนท่านนะคะ
ติดตามธรรมะบรรยายย้อนหลังได้ที่ www.cel.co.th นะคะ
HR 4.0 สร้างความสุข เพิ่มความรู้ เชิดชูวินัย ใส่ใจการมีส่วนร่วม
Penphaka Siraphongphan
Director
M: +66(0)81 834 4853
From: eKnowledge [mailto:eKnowledge@cel.co.th]
Sent: Tuesday, March 21, 2017 8:14 AM
To: eKnowledge@cel.co.th
Subject: ธรรมบรรยาย เนื่องในโอกาสทำบุญครบรอบ ๑๗ ปี บริษัท ซีอีแอล เอ็นจิเนียส์ จำกัด (๑๘ มีนาคม ๒๕๖๐)
ธรรมบรรยาย . . หัวข้อ ธรรมะยุค ๔.๐
โดย พระครูปลัดวิมลสิริวัฒน์ (สมชาย สีลธโร) ผู้ช่วยเจ้าอาวาส วัดชลประทานรังสฤษฏ์
เนื่องในโอกาส . .
ทำบุญครบรอบ ๑๗ ปี บริษัท ซีอีแอล เอ็นจิเนียส์ จำกัด
วันเสาร์ที่ ๑๘ มีนาคม ๒๕๖๐
ณ สำนักงานใหญ่ อาคารอินเตอร์ลิงค์ ทาวเวอร์
"การที่เราทำงานก็เหมาะแล้วกับอายุ อายุรุ่นนี้ก็ต้องทำงาน
ถ้าไม่ทำงานก็ไม่รู้ว่าชีวิตจะมีค่า มีราคาที่ตรงไหน
เพราะงานคือชีวิต ชีวิตคืองาน บันดาลสุข ทำงานแล้วต้องสนุก เป็นสุขในขณะทำงาน"
อันนี้เป็นการประพฤติธรรมนะ ขอนะว่าเวลาทำงานต้องเป็นสุข สนุกในการทำงาน
มันมีปัญหาแน่นอนในเวลาทำงาน ก็เอามาแก้ไข แต่ไม่ใช่เอาไปทุกข์ ถ้าเราเอาไปทุกข์มันก็ผิดหลักการในทางพระพุทธศาสนา มีปัญหาให้แก้ทุกวัน ลองสังเกตตัวเราเองดู . . ร่างกายเราก็เหมือนกัน มันก็มีกลไกการทำงานของมัน มันก็ไม่ได้ทำงานเป็นระเบียบเรียบร้อยเสมอไป บางทีเราเอาอะไรใส่เข้าไปมันก็ทำให้ร่างกายมีปัญหา มันก็ต้องรักษาดูแลกันไป
เพราะฉะนั้น ชีวิตของทุกคนๆ นี้ มีการดูแลตั้งแต่หน้าที่ของตัวเอง หน้าที่ส่วนรวม ต่อสังคม ต่อหน่วยงานที่เราอยู่ ที่เราอาศัย ในสังคม ในชีวิตเรา เราต้องปรับปรุง เราต้องแก้ไขอยู่ตลอดเวลา ตั้งแต่ร่างกายเรา จนกระทั่งการเป็นอยู่ เพื่อนร่วมงาน ที่ไหนก็ตามใจ ข้อสำคัญอย่างเมื่อกี้ที่เรากล่าวคำถวายสังฆทาน กล่าวโดยรวมก็บอกว่าให้เป็นประโยชน์แก่เพื่อนร่วมทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ของเราทั้งหมดทั้งสิ้น ก็ดีเหมือนกันนะ กว้างดี เพราะบางทีเราอยู่บนท้องถนน บางทีไม่รู้จักกัน บางครั้งเจอกันแป๊บเดียวแทนที่จะเป็นมิตรไมตรีต่อกัน ก็ทะเลาะกันเสียแล้ว เพราะไม่คิดว่าเราเป็นเพื่อนร่วมทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกัน พอใครทำอะไรไม่ถูกใจ เราก็อึดอัด เราก็ไม่สบายใจ เราก็ไม่พอใจ ลืมไปว่าเราคือเพื่อนร่วมทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น
เพราะฉะนั้น จากนี้ไปลองพยายามคิดอย่างนี้นะ เวลาเราไปไหนมาไหนจะได้มองเห็นทุกคนเป็นเพื่อน มีปัญหาก็ช่วยกันแก้ปัญหา ปัญหาการจราจรเกิดขึ้นก็ช่วยกันแก้ปัญหาดีๆ อย่าทะเลาะกัน เดี๋ยวนี้ภาพข่าวมีทุกวัน คนทะเลาะกันในท้องถนนถึงขนาดยิงกันตายเป็นแต่เพียงว่าแย่งที่จอดรถกัน อะไรทำนองนี้ เล็กๆ น้อยๆ เรื่องนิดๆ หน่อยๆ ก็ฆ่ากันตายได้ เรื่องขัดอกขัดใจอะไรกันก็ทำร้ายกันจนกระทั่งถึงขั้นเดือดร้อน
. . อย่างเมื่อเช้านี้ก็แม่ค้าที่ขายลูกชิ้นทอดกับแม่ค้าขายสลัดอยู่ติดกัน ก็ทะเลาะกัน
หาว่าแม่ค้าที่ขายลูกชิ้นทอดเอาพัดลมแรงๆ มาพัด เอาไอร้อนของน้ำมันไปยังที่เขาขายสลัด
ทะเลาะกันไปทะเลาะกันมา แม่ค้าลูกชิ้นทอดก้มลงไปหยิบอะไรสักอย่างก็ไม่รู้ ทางนี้ก็อ้างว่ามือไปเกี่ยวโดนกระทะ
น้ำมันร้อนๆ ก็ราดใส่ตั้งแต่หัวแล้วก็ตัวของแม่ค้าที่ขายลูกชิ้น แล้วก็ต้องพันตัวด้วยผ้าขาวมาที่โรงพยาบาล
เห็นแล้วก็แย่นะสังคม มันแย่มากๆ เลย น้ำมันร้อนๆ อย่างนั้น มือไปเฉี่ยวโดน แล้วกระทะหกลงไปใส่นี่ มันใช่หรือ ?
ใช่หรือไม่ใช่ก็ไม่รู้ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ทะเลาะกันก็ไม่ดีแล้วนะโยม . .
โยมอยู่ที่ไหนก็ตามใจอย่าก่อปัญหา อย่าทำให้ใครเขาทุกข์เพราะเรา เดือดร้อนเพราะเรา อภัยให้กันได้ก็ให้อภัย
อยู่ที่ไหนก็มองเสมอๆ ว่าเป็นเพื่อนร่วมทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น จะเห็นหน้ากันสักกี่วัน . .
อย่างเราทำงานที่นี่ บริษัท ซีอีแอลฯ นี้ เมื่อก่อนเราอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้ ในที่สุดเราก็มาอยู่ตรงนี้
แล้วอีกสักพักหนึ่งเราก็ต้องแยกย้ายกันไป ต่างคนต่างไป ตามเรื่องตามราว หมดภาระหมดหน้าที่อะไรมันก็ไปทั้งนั้นนะ
พระก็เหมือนกัน มาอยู่ร่วมวัดกัน ไม่รู้มาจากจังหวัดไหนต่อจังหวัดไหน ใต้ก็มี อิสานก็มี เหนือก็มี
ตอนที่เกิดเราก็ไม่รู้หรอกนะว่าต่อไปเราจะต้องมาอยู่ตรงนี้ มาอยู่ร่วมกันกับคนนี้ ต้องอยู่กันอย่างนี้
แล้วถึงเวลาเราก็ต้องแยกย้ายกันไป ไม่มีใครรู้ทั้งนั้น ต่างคนต่างมาในทิศทางต่างๆ กัน
แต่สิ่งหนึ่งที่เราควรจะรู้และทำความเข้าใจก็คือ
เราคือเพื่อนร่วมทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น
อย่าเอาเปรียบใครเขา อย่าเอาผลประโยชน์เข้าตัวเองเสียจนกระทั่งลืมนึกถึงจิตใจของคนอื่น อย่าเข้มงวดเสียจนกระทั่งคนอยู่ด้วยกันอึดอัด
คนบางคน บางทีก็ละเอียดในเรื่องบางเรื่องจนกระทั่งเพื่อนๆ อึดอัด เราก็ต้องดูว่าเราทำความอึดอัดอะไรให้ใครบ้างไหม
บางทีเวลาทำงาน บางคนละเอียด แต่เราก็ต้องมองในแง่ดีว่าดีแล้วที่มีคนอย่างเขา ทุกสิ่งทุกอย่างจะได้เรียบร้อย จะได้โปร่งใส งานการออกมาจะได้ดูดี
อย่างเราทำงานควบคุมการก่อสร้าง คนที่ทำงานการก่อสร้างทั้งหลายเขาไว้วางใจ
อย่างอาคารรัฐสภาแห่งประเทศไทย เขาเลือกบริษัท ซีอีแอลฯ ก็เพราะว่าเขาไว้วางใจว่าเราจะดูแลงานเขาอย่างดี
อย่าไปนิดๆ หน่อยๆ ไม่เป็นไร อะไรทุกอย่างมันก็ต้องเป๊ะ เป๊ะ เพื่ออะไร เราเองเราก็สบายใจ เพราะว่าเราทำงานให้เขา ไม่ได้ทำงานให้บ้านเราเอง ทำงานให้ประเทศชาติ
. . แล้วตรงนี้ก็เป็นตัวบุญตัวกุศลอยู่แล้ว เราไม่มีเวลาไปวัดไปทำบุญที่วัด
เราก็เอาหน้าที่การงานของเรานี่แหละ เป็นการทำบุญไปด้วยในตัว ทำด้วยใจรัก ทำด้วยความตั้งอกตั้งใจ
อะไรถูกต้องเราก็บอกว่าถูกต้อง อะไรไม่ถูกต้องเราก็บอกว่าอันนี้ไม่ถูกต้อง ต้องปรับปรุง ต้องแก้ไข
รายละเอียดมันเยอะนะงานก่อสร้างนี่ แค่ปูนอย่างเดียวนี่ก็ไม่รู้แล้วว่าปูนนี้ ชนิดนี้มันดีจริงหรือเปล่า หินก็เหมือนกัน เขาล้างมาไหม
มีโรงโม่หินที่รู้จักอยู่คนหนึ่ง เขาเป็นแม่เลี้ยงอยู่ที่จังหวัดแพร่ เขาบอกเขาขายหินให้กับสถานที่แห่งหนึ่ง เขาบอกว่าเวลาขายหินนี่ไม่ใช่ง่ายๆ นะ
ระเบิดมาเสร็จแล้ว ย่อยมาเสร็จ ได้ขนาดแล้วเอาไปขายเลยก็ไม่ได้ คนที่ซื้อหินเขาต้องมาดูด้วยว่ามีขยะปนอยู่ในหินเขาไหม แล้วมีขี้ฝุ่นอะไรเยอะไหม ผ่านการล้างมาพอสมควรไหม
อย่างนั้นเขาถึงจะซื้อ แล้วก็รับซื้อกันตลอดไป แล้วก็ไปมิกซ์ไปผสมกับซีเมนต์กับทราย คอนกรีตของเขาจะได้มีคุณภาพ
ฟังดูแล้ว โอ้โห เรื่องเล็กๆ น้อยๆ อย่างนี้ ก็ยังต้องดูกันขนาดนี้ นี่คือมาตรฐานในการทำงาน และนี่ก็คือบุญนั่นแหละ
บางทีเราไขว่คว้าอยากทำบุญกันเหลือเกิน เดี๋ยวเร็วๆ นี้ ก็จะถึงวันสงกรานต์ ก็จะหาข้าวหาของไปถวายพระ แล้วก็ทำบุญอย่างนั้นอย่างนี้
แต่บางทีเราลืมไปว่า . . ทุกวันที่เราหายใจเข้า หายใจออกนี้ มันก็เป็นการทำบุญอยู่แล้ว
ทำบุญโดยการทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด อย่าให้บกพร่อง
ทำบุญด้วยการอย่าทำให้คนข้างๆ เราเป็นทุกข์เพราะเรา เดือดร้อนเพราะเรา อยู่กันให้มีความสุข
ในสำนักงานในที่ทำงานก็เหมือนกัน ต้องรักใคร่ มีความจริงใจต่อกัน นี้ก็คือประพฤติธรรมอยู่แล้วในตัว
นายก็อย่าเอาเปรียบลูกน้อง ลูกน้องก็อย่าเจ้าเล่ห์กับนายเขา ต่างคนต่างทำหน้าที่ของตัวเองให้ดี มันก็อยู่กันอย่างมีความสุข
บางสิ่งบางอย่างเราก็เฉลี่ย แบ่งปันเพื่อนฝูงบ้าง เราอยู่ต่างจังหวัดก็ผูกมิตรไมตรีกับเพื่อนที่ทำงาน เวลากลับไปบ้านมีผลหมากรากไม้อะไร ก็เอามาเผื่อเพื่อนฝูงมิตรสหายบ้าง
เงินทองก็เหมือนกัน ถ้ามีโอกาส ถ้าอยู่ในฐานะที่มั่นคงดี ผ่านตลาดไปก็ซื้อขนมมาสักเข่งหนึ่ง ผลไม้มาสักกระจาด สองกระจาดแล้วก็วาง ใครจะกินบ้างก็ได้ อะไรทำนองนี้
รู้จักให้บ้าง ให้วัตถุบ้าง ให้หน้าตาที่ยิ้มแย้มแจ่มใสบ้าง ให้ความเป็นกันเองบ้าง จะได้อยู่อย่างมีความสุข
ไม่ใช่ว่าเธอมีเงินเดือน ฉันก็มีเงินเดือน ต่างคนต่างกิน ต่างคนต่างมีถุงของตัวมีท้องของตัว อย่างนี้คนไทยเราไม่นิยม
คนไทยเราส่วนใหญ่บางทีก็เป็นไปเสียเกร่อเลย บางทีเวลาในที่สำนักงาน บางที่บางแห่ง บางทีก็มากไป
กินข้าวกลางวันเสร็จแล้วก็หิ้วถุงมาอีก หิ้วมาเสร็จแล้วก็คนโน้นกินคำ คนนี้กินคำ มองในแง่ดีก็ดี แต่มองในแง่เป็นระเบียบไหม มันก็ไม่เป็นระเบียบ
ก็มีจุดตรงไหนวางไว้ก็เอา ตรงนี้ใครมีอะไรก็เอามากินด้วยกัน ณ จุดนี้ ที่นี้ อย่าถึงขนาดเอาไปนั่งกินตรงโต๊ะทำงาน
รายละเอียดพวกนี้ถ้าดูว่าจู้จี้จุกจิก ก็จู้จี้ แต่ถ้าดูว่าเพื่อความเป็นระเบียบมันก็ดีเหมือนกันนะ
ใครมีอะไรมาทาน ก็ลักษณะเดียวกันคือเอามาวางไว้ที่โต๊ะ เราทานตรงนี้ เป็นที่กลาง เป็นที่รวม ใครทานอะไรก็ได้
อย่างนี้มีจิตใจที่คิดถึงคนอื่นอยู่ตลอดเวลา จิตใจที่ดีอย่าคิดถึงแต่ตัวเอง อย่าดูแลแต่ตัวเอง
อย่าลืมว่าเราเป็นเพื่อนร่วมทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ทั้งหมดทั้งสิ้น อย่าไปมองเฉพาะวงแคบๆ หรือมองเฉพาะตัวเรา
ก่อนจะทำอะไรก็ตามใจนึกถึงคนอื่นก่อนเสมอ นึกถึงคนอื่นก่อน แล้วเราเสียสละความสุขส่วนตน เพื่อประโยชน์เพื่อความสุขคนอื่นบ้างก็ดีเหมือนกันนะโยมนะ
ลองนึกถึงคนอื่นเขาบ้างว่าเขาต้องการอะไร เขาอยากได้อะไร เราช่วยอะไรเขาได้บ้าง เราให้อะไรเขาได้บ้าง ก็ทำทันที
อาตมาทำสวนป่าอยู่ ๒ แห่ง ที่สุพรรณบุรี กับอุทัยธานี ก็นึกถึงอย่างนี้ตลอดเวลา เวลามากรุงเทพ พวกข้าวของพวกนี้ส่วนใหญ่พวกพระท่านก็ไม่ค่อยเอากัน เพราะรู้ว่าอาตมาอยู่ที่โน่น ของพวกนี้ไม่ค่อยมี ก็ไม่ค่อยถวาย เพราะถวายไปก็ไม่เคยเก็บ ไม่เคยมีห้องเก็บของที่ถาวรมั่นคงอะไร ไปถึงอะไรให้ใครได้ก็รีบๆ ให้ ให้หมดเลย อะไรที่มันค้างคาราคาซังไม่มี เพราะไม่ชอบ เป็นคนชอบแจก ไม่ค่อยชอบเก็บ เพราะมีความรู้สึกว่าถ้าขืนเอามาเก็บ แทนที่มันจะเป็นบุญ แล้วเดี๋ยวเกินกำหนดเวลาที่สมควรจะใช้แล้วไม่ได้ใช้ แล้วเอามาวางไว้เฉยๆ มันก็จะเป็นบาปกับตัวเราทันที อะไรที่ให้ใครได้ ก็รีบๆ ให้ ให้เสียจนกระทั่งบางทีตัวเองจะใช้เองก็ซื้อ อย่างวันก่อนนี้มีคนเขามาขอ บอกว่าที่โรงพยาบาลนะ ตึกที่มันลำบากๆ ก็มีอยู่นะ ก็ไม่มีกระดาษทิชชู เมื่อก่อนเห็นวัดเอาไปให้อยู่เนืองๆ เรามีเท่าไรก็ให้ไปหมดเลย ให้ไปแล้วก็ลืมว่าจะเก็บไว้สักแพ็คหนึ่ง แล้วตัวเองจะได้ใช้บ้าง ถึงเวลาจำเป็นต้องซื้อก็ซื้อ ไม่ได้คิดอะไรถึงขนาดที่ว่าถ้าให้เขาไปแล้วเราจะใช้อะไร เราจะเหลือแค่ไหน ไม่ได้มาคำนวณอะไรละเอียดถี่ถ้วนขนาดนั้น มีโอกาสให้ได้เราให้เลย
. . โยมทั้งหลายก็เหมือนกัน . .
ใครเขาทำอะไรให้เราไม่ถูกอกถูกใจ พูดจาไม่เข้าหู ทำเป็นหูหนวกเสียเลย
อย่าไปเก็บมา อย่าไปสะสม อะไรที่ไม่ดีไม่งามในสถานที่ ในที่ทำงาน
บางคนมีอารมณ์มา เขาพูดไม่ดีบ้าง เขาทำอะไรไม่ดีบ้าง เราไม่เก็บ
เราไม่ใช่นักโบราณวัตถุ เราไม่ใช่เป็นคนที่สะสมอะไรก็ไม่รู้ มันไร้สาระ
เก็บโน่นเก็บนี่ เป็นทุกข์เปล่าๆ อะไรที่ดีเราก็เอามา อะไรที่ไม่ดีเราก็อย่าไปรับมา
. . ในขณะเดียวกัน . .
ถ้าอะไรจะออกจากตัวเราก็ขอให้ดี ดีทั้งคำพูด ดีทั้งการกระทำ ทำดีด้วย พูดดีด้วย
เวลาเรามีความนึกคิดอะไรก็ตามใจ เราก็นึกคิดในเรื่องดีๆ ถ้าอย่างนี้เราก็ถือว่าเป็นบุญ
ถ้าจะต้องตายจากโลกนี้ไปก็ไม่เป็นไร สวรรค์มีเราก็ได้ไปสวรรค์ เพราะเราทำบุญอยู่แล้วทุกวัน
ทำบุญไม่ได้หมายความว่าต้องไปที่วัด ต้องไปไหว้พระ ต้องไปสวดมนต์ ต้องไปนั่งเจริญภาวนา ต้องหยุดการหยุดงาน ไม่ต้องถึงขนาดนั้น
ถ้าเราว่างจริงๆ เราก็ไป แต่ถ้าเราไม่ว่าง เราก็ใช้สถานที่ทำงาน ใช้การเป็นอยู่ของเราในชีวิตประจำวันในทุกๆ วันนี้ เป็นการปฏิบัติธรรมไปด้วยในตัว
อย่ามีลักษณะที่ผัดวันประกันพรุ่ง เนื่องจากการปฏิบัติธรรม เรื่องการทำบุญ ทำได้ทุกวัน ทุกลมหายใจเข้าออก
ถึงแม้จะไม่มีพระอยู่เฉพาะหน้า ถึงแม้จะไม่มีพ่อแม่อยู่เฉพาะหน้า เราก็ทำบุญให้พ่อแม่ได้ทุกวัน
อย่างเรามาอยู่ในสำนักงาน ในการทำงานแห่งนี้ อย่าคิดนะว่าพ่อแม่ไม่ได้มาด้วย มาด้วยนะ !
เราอยู่ตรงนี้ พ่อแม่มาด้วย พอเราทำอะไรไม่ดีปั๊บ เขาก็ว่าไปถึงพ่อแม่
ว่าเลี้ยงลูกมาอย่างไร สอนมาอย่างไร มาอยู่ในสังคม ทำไมถึงเป็นคนอย่างนี้
ก็แสดงว่าเราไม่รักพ่อ รักแม่ ถ้าเรารักพ่อ รักแม่ ก็อย่าให้ใครเขาก่นว่าไปถึงพ่อแม่ของเราว่าไม่สั่งสอนมา
ฉะนั้น เราไปไหนก็ตามใจ พ่อแม่ก็ไปด้วย
เราไปทำงานในสถานที่ทำงาน ก็ต้องไปร่วมกับบริษัทอื่นๆ ก็ต้องพาซีอีแอลฯ ไปทั้งบริษัท
ถึงแม้เราแค่บุคคลคนเดียว แต่ทำให้บริษัทเรามั่นคงอยู่ได้หรือไม่ เราก็มีส่วน เพราะเราพาไปทั้งบริษัท
คนที่ไหน ? อ๋อ คนของซีอีแอลฯ ทำดีหรือทำไม่ดีปั๊บ ก็พาคนทั้งบริษัทเข้าไปด้วย
เพราะฉะนั้น เวลาเราทำอะไรอยู่ที่ไหนก็ตามใจ ต้องคิดว่าเรามีภาระมีหน้าที่ที่ต้องดูแลตัวเอง ต้องดูแลบริษัท ต้องดูแลพรรคพวกเพื่อนฝูง ดูแลพ่อแม่ไปด้วยในตัวในทีทั้งนั้น
เพราะฉะนั้น เวลาจะทำอะไรนึกถึงส่วนรวมให้ดีว่า เราไม่ใช่คนหัวเดียวกระเทียมลีบนะ เรามีเพื่อนฝูง มิตรสหาย เรามีกลุ่ม มีคณะ มีทีม
โดยทั้งประเทศ ทั้งชาติ ทั้งโลก เราก็คือเพื่อนร่วมทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ไม่มีศัตรูเลยสักคนหนึ่ง ไม่ว่าคนๆ นั้นจะเป็นใคร ถึงแม้เขาจะเป็นคนต่างชาติ ต่างศาสนา ก็ไม่ใช่ศัตรูเรา
พุทธศาสนาเราสอนว่าให้มองคนทุกคนในโลกนี้ว่า เป็นเพื่อนร่วมทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น ชีวิตเราก็จะเป็นสุข จิตใจเราก็จะเป็นสุข
เหมือนกันภาษิตจีนเขาบอกว่ามีเพื่อนสนิทๆ ตายแทนกันได้ร้อยคน ภาษิตจีนถือว่าน้อยนะ แต่ถ้ามีศัตรูสักคนหนึ่งก็ถือว่ามากเกินไปแล้ว
เพราะฉะนั้น ชีวิตเราจะไมมีศัตรูเลย มีแต่เพื่อนฝูง มิตร สหาย มีแต่เพื่อนร่วมทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้นทั้งนั้น
แน่นอน เพื่อนบางคนเราก็อาจจะเห็นเขาแค่ห่างๆ ผ่านๆ ในขณะที่เพื่อนบางคนชวนมานอนที่บ้านก็ยังได้ ก็แล้วแต่การประพฤติปฏิบัติของแต่ละคนๆ ไป
เราไม่สามารถทำทุกคนให้เหมือนอย่างเราได้ ไม่สามารถทำทุกคนให้เป็นคนดีได้
แต่ทุกคนนั้นถึงแม้จะเป็นคนดีหรือคนไม่ดี เขาก็คือเพื่อนร่วมทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ของเราทั้งนั้น
มีอย่างเดียวก็คือแผ่เมตตาให้เขา แล้วก็ฉลาดในการที่จะอยู่ร่วมกับเขา เท่านี้ก็ถือว่าเป็นการประพฤติธรรมอยู่แล้ว
ในที่สุดนี้ ก็ขออำนวยอวยพรให้พวกเราทั้งหลายเจริญในธรรมให้ยิ่งขึ้น ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบให้มากยิ่งขึ้นในทางศีลทางธรรม
สิ่งใดก็ตามเป็นสิ่งที่เราทั้งหลายพึงปรารถนา ถ้าถูกต้องตามทำนองคลองธรรมก็ขอให้สมปรารถนาจงทั่วกันทุกท่านทุกคนเทอญ …
ขอขอบคุณและชื่นชม คุณนทีวรรณ อรุณวิง (ต้อม) ที่รับอาสาถอดเทป เพื่อถ่ายทอด แบ่งปันธรรมะดี ๆ ให้ครอบครัวซีอีแอลตั้งแต่ปี ๒๕๕๕ จนถึงปัจจุบัน
อีกหนึ่งตัวอย่างดี ๆ ของการประพฤติธรรมขณะทำงาน ... สร้างบุญได้ แม้ไม่ต้องไปวัด
สำหรับผู้ใช้อีเมลบริษัทฯ ทุกท่าน ขอความร่วมมือปรับ Signature เป็นรูปแบบใหม่
เพื่อแสดงความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันในการก้าวสู่ปีที่ 18 ของบริษัทฯ ซีอีแอล เอ็นจิเนียส์ จำกัด
และ 23 มีนาคม 2560 นี้ ... เราจะก้าวสู่ปีที่ 18 ไปด้วยกันค่ะ
ข้อมูลเพิ่มเติม ติดต่อ IT@cel.co.th ขอบคุณค่ะ
๙ ได้ไกล … ไปด้วยกัน
--
- โปรดร่วมกัน เสวนา ถาม-ตอบ วันละ 1 กระทู้ สร้างความรู้ใหม่ได้ มหาศาล -
แนะนำ :
- http://www.JobSiam.com : โปรโมชั่น รับส่วนลด + แถม Flash Drive 32G ฟรี (ขอใบเสนอราคา/โทรสอบถามทีมงานได้ค่ะ Tel.02-279-0-466)
http://www.SiamHRM.com : สยามเอชอาร์เอ็ม ดอทคอม รวมพลคนทำงาน มากที่สุด
http://www.facebook.com/JobSiam ** เพจ จ๊อบสยาม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
คุณได้รับข้อความนี้เนื่องจากคุณเป็นสมาชิกกลุ่ม "บริหารทรัพยากรมนุษย์ ประเทศไทย"
- หากต้องการโพสต์ ถึงกลุ่มนี้ ให้ส่งอีเมลไปที่ siamhrm@googlegroups.com
- หากต้องการยกเลิกการเป็นสมาชิกกลุ่ม ส่งอีเมลไปที่ siamhrm+unsubscribe@googlegroups.com (ยืนยัน การยกเลิกใน Email อีกครั้ง.)
- หากต้องการดูกระทู้ หัวข้อ HR โปรดไปที่กลุ่มนี้โดยคลิกที่ http://groups.google.co.th/group/siamhrm?hl=th&pli=1
- เนื่องจากสมาชิกมีจำนวนมาก สมาชิก ควรอ่านกฎ กติกา มารยาท และใช้เมล์กรุ๊ปร่วมกัน อย่างสร้างสรรค์
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
---
คุณได้รับข้อความนี้เนื่องจากคุณสมัครรับข่าวสารจากกลุ่ม "HR บริหารทรัพยากรมนุษย์" ของ Google Groups
หากต้องการยกเลิกการสมัครรับข่าวสารและหยุดรับอีเมลจากกลุ่มนี้ โปรดส่งอีเมลไปที่ siamhrm+unsubscribe@googlegroups.com
ถ้าต้องการโพสต์ไปยังกลุ่มนี้ โปรดส่งอีเมลไปที่ siamhrm@googlegroups.com
โปรดดูข้อมูลกลุ่มนี้ที่ https://groups.google.com/group/siamhrm
หากต้องการดูตัวเลือกเพิ่มเติม โปรดไปที่ https://groups.google.com/d/optout
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น