โอกาสทางความรักหน้าตาไม่ใช่โอกาสทางความรัก
แต่เป็นโอกาสทางความหลง
เพราะหน้าตาเหมือนแม่เหล็กดึงดูดใจให้ติด
แต่ไม่ได้ประกันว่าที่ติดนั้น
เป็นการเสพติดสุขหรือเสพติดทุกข์กันแน่
นิสัยใจคอก็ไม่ใช่โอกาสทางความรัก
แต่เป็นโอกาสทางความสุข
เพราะนิสัยใจคอไม่ใช่แม่เหล็กที่ดึงดูดได้ทันที
ต้องใช้เวลาในการเห็นน้ำใจและวิธีคิดกันนานๆ
จึงจะรู้ว่าคนคนหนึ่งเหมือนบ้านอบอุ่นหรือคุกอันตราย
ความมีแก่ใจเกื้อกูลกันและกันคือโอกาสทางความรัก
พระพุทธเจ้าตรัสว่าต่อให้อดีตเคยอยู่ร่วมกันฉันสามีภรรยา
แต่ถ้าไม่เกื้อกูลกันและกันในชีวิตนี้ ความรักก็เกิดขึ้นไม่ได้
แล้วถึงแม้รักแต่กลับไม่ซื่อต่อกัน ความรักก็อยู่ไม่ได้นาน
ความรู้สึกอ่อนหวานและอยากอยู่ด้วยกันนานๆ
เกิดขึ้นจากการร่วมมือกัน ไม่ใช่การพยายามตบมือข้างเดียว
ด้วยเหตุนี้ ความรักฉันหญิงชายจึงไม่ใช่ธรรมชาติสาธารณะ
เป็นเรื่องเฉพาะคู่ เฉพาะตัว กะเกณฑ์เอาอย่างใจไม่ได้
เป็นเรื่องเกิดขึ้นได้ยาก พบยาก
และรักษาให้อยู่ยืนตลอดรอดฝั่งได้ยาก
ดังตฤณ
มีนาคม ๕๗
ทุกชีวิตล้วนมีความตายเป็นที่สุด จึงไม่ควรประมาท
ควรปฏิบัติแต่สิ่งที่เป็นกุศล ทั้งทาน ศีล และภาวนา
ดังพระธรรมเทศนา ใน สมเด็จพระญาณสังวร
สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก
ที่ได้อัญเชิญมานำเสนอในคอลัมน์ "แสงส่องใจ" ค่ะ (-/\-)
ใครที่ศึกษาธรรมะแล้วชักเริ่มเบื่อโลก
อยากลาออกจากงานแล้วไปบวช แต่ก็ยังไม่แน่ใจ
ลองมาอ่านคำตอบดีๆ ในคอลัมน์ "ดังตฤณวิสัชนา ฉบับเปิดกรุ"
ตอน "ทำอย่างไรให้ชีวิตมีความสมดุลระหว่างทางโลกและทางธรรม"
ใครกันเล่าคือผู้เป็นที่หนึ่งในโลกอย่างแท้จริง
และได้ชื่อเช่นนั้นด้วยเหตุอันใด
เรื่องนี้ คุณ Nat Wimuttisuk เล่าไว้ในคอลัมน์ "ยารักษาใจ"
ตอน "ตามรอยพระศาสดา : ตอนที่ ๓ ผู้เป็นหนึ่ง"
อ่านธรรมะใกล้ตัวได้ที่
สมัครรับนิตยสารธรรมะใกล้ตัวทั้งสองฉบับได้ที่
ยกเลิกสมาชิกนิตยสารธรรมะใกล้ตัวทั้งสองฉบับได้ที่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น