ฉบับที่ ๑๖๐ คิดแล้วแค้น จะคิดทำไม?
ถ้าเคยอยู่ด้วยกัน
เคยบอกว่ารักกัน
แต่เมื่อถึงเวลาจากกัน
อยากขับไล่กันไปจากชีวิต
และต่างก็ไปแล้ว
ทุกอย่างน่าจะดี
แต่ความจริงก็คือคู่รักคู่ร้างส่วนใหญ่
ต่างฝ่ายต่างเป็นเหยื่อความแค้นที่ไม่มีตัวตน
บางทีแค้นเพราะเห็นอีกฝ่ายมีความสุขมากกว่า
ระเริงรื่นมากกว่า โอกาสใหม่เปิดให้มากกว่า
เลยได้ข้อสรุปทางความรู้สึกว่าเป็นคนแพ้
เป็นคนถูกกระทำอยู่ฝ่ายเดียว
ไม่มีใครชอบแพ้
โดยเฉพาะแพ้คนเคยอยู่ด้วยกัน
ทำอะไรไม่ดีให้เจ็บใจกันไว้เยอะ
แท้จริงแล้วในโลกนี้
ไม่มีใครสร้างแค้นให้ใครก่อน
มีแต่คนไม่รู้ว่าต้องมาตามจองเวรกันเพราะเหตุใด
ถ้ารู้จัก 'สิทธิ์ทางความสุขในธรรม'
ไม่ว่าจะเห็นคนอื่นมีสิทธิ์เป็นสุขทางโลกแค่ไหน
ความรู้สึกค้าน และอารมณ์แค้น
จะไม่เกิดขึ้น เขาก็สุขของเขา เราก็สุขของเรา
ไม่มีใครแพ้ ไม่มีใครชนะ
มีแต่คนเป็นสุขตามทางที่ตัวเองสร้างกับใจ
แก่นแท้ทางธรรมคือไม่ยึด
บางทีไม่ยึดได้ง่ายๆก็แค่ด้วยการเห็นว่า
คิดถึงคนเก่า
คือคิดถึงอดีต
เอาของเก่ามาสร้างอารมณ์แค้นใหม่
เมื่อเห็นว่าเป็นแค่ความคิดหนึ่ง
อารมณ์หนึ่ง
ที่กำลังเกิดขึ้น และต้องผ่านไป
ก็เริ่มมีแก่ใจเป็นธรรม
หันมาจดจ่อกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า
ที่เป็นปัจจุบันได้บ้างแล้ว
จิตใสใจเบาขึ้นบ้างแล้ว
ดังตฤณ
กรกฎาคม ๕๘
- การประพฤติปฏิบัติตามพระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า
ย่อมทำให้เกิดปัญญา ปล่อยวางเหตุแห่งทุกข์ได้
ดังความตามพระธรรมเทศนา โดย พระสุธรรมคณาจารย์ (หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ)
เรื่อง "ทรัพย์ภายนอก ทรัพย์ภายใน" (ตอนที ๒)
ในคอลัมน์ "สารส่องใจ" ค่ะ (-/\-) - ใครที่อยากจะเป็นคนมีไหวพริบปฏิภาณ
สามารถแก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้อย่างดีเยี่ยม
ลองมาดูวิธีการฝึกฝนได้จากคอลัมน์ "ดังตฤณวิสัชนา"
ตอน "ฝึกฝนตนเองอย่างไรให้มีปฏิภาณดี" - ชีวิตของมนุษย์นั้นแท้จริงแล้วสุดแสนสั้น
เราจึงควรใช้เวลาที่ยังเหลืออยู่ให้คุ้มค่าที่สุด
ดังเรื่องราวที่คุณงดงามนำมาแบ่งปันกันไว้
ในคอลัมน์ "จุดหมายปลายธรรม" ตอน "ชีวิตเหมือนหยาดน้ำค้าง"
---
คุณได้รับข้อความนี้เนื่องจากคุณสมัครรับข่าวสารจากกลุ่ม "ธรรมะใกล้ตัว" ของ Google Groups
หากต้องการยกเลิกการสมัครรับข่าวสารและหยุดรับอีเมลจากกลุ่มนี้ โปรดส่งอีเมลไปที่ dharma-at-hand+unsubscribe@googlegroups.com
หากต้องการดูตัวเลือกเพิ่มเติม โปรดไปที่ https://groups.google.com/d/optout
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น