ผู้มีความดียอดเยี่ยม ย่อมเหมือนกับน้ำ น้ำให้ความชุ่มชื่นแก่สรรพสิ่ง แต่ไม่แย่งอะไรจากสรรพสิ่ง น้ำอยู่ในที่ทุกคนรังเกียจ (ที่ต่ำ) ฉะนั้น จึงเรียกว่าอยู่ใกล้กับสัจจธรรม
ผู้มีความดียอดเยี่ยม ยอมตั้งตนอยู่ในที่ต่ำ ติดต่อกับทุกคนด้วยความเมตตา มีวาจาสัตย์เมื่ออยู่ในตำแหน่งปกครอง ย่อมมีการปกครองที่ดี ทำงานเต็มตามความสามารถ และทำในเวลาที่เหมาะสม
อันความดีที่ไม่แย่งอะไรจากใคร ๆ นั้น จึงไม่มีใครโกรธแค้นตำหนิท่าน
ยึดมั่นในความ (ที่ต้องการให้) เต็มล้น สู้เลิกความต้องการนั้นในเวลาที่เหมาะสมจะดีกว่า
แสดงความคมแหลม (ของตน) ออกมาให้เห็นเด่นชัด ความคมแหลมนั้นจะอยู่ไปไม่ได้นาน
มีทองคำกับหยกเต็มบ้าน จะไม่มีทางรักษาไว้ได้
โอ้อวดเย่อหยิ่งในความมียศมียศลาภ เท่ากับหาอันตรายมาใส่ตัวเอง
ได้รับความสำเร็จในการงานแล้วเก็บซ่อน (ความสำเร็จนั้น) เสียเป็นสัจจธรรมโดยแท้
ทำใจให้ว่าง รักษาความสงบ (ของใจ) ให้ถึงที่สุดและ (สงบอย่าง) แท้จริง
การกำเนิดของสรรพสิ่ง เราเห็นหลักการหมุนเวียนของมัน
สรรพสิ่งอันมากมายหลายประเภท ที่สุดต่างก็จะต้องกลับไปสู่รากฐานของมัน การกลับนั้นเรียกว่าสงบ สงบคือการหมุนเวียน การหมุนเวียนคือความยั่งยืน สามารถเข้าใจในความยั่งยืนนี้ เรียกว่าเห็นแจ้งไม่เข้าใจในความยั่งยืนและกระทำไปด้วยความมักง่ายสะเพร่า จะเป็นภัย (แก่ตน)
ผู้ที่เข้าใจในกฎแห่งความยั่งยืน (ทางจิตใจ) ย่อมมีความกว้างขวางรวมรับได้ทุกสิ่ง เมื่อ (จิตใจ) มีความกว้างขวางรวมรับได้ทุกสิ่ง ย่อมมีความยุติธรรม เมื่อมีความยุติธรรม จึงแผ่ไปได้ทุกทิศ เมื่อแผ่ไปได้ทุกทิศก็ถูกต้องตามธรรมชาติ เมื่อถูกต้องตามธรรมชาติ จึงถูกต้องกับสัจจธรรม เมื่อถูกต้องกับสัจจธรรม ก็จะดำรงคงอยู่ได้ยาวนานและปราศจากภยันตราย
เมื่อ (ทุกคน) ทอดทิ้งสัจจธรรมอันใหญ่ยิ่งแล้ว จึงเกิดมีความเมตตากับการกระทำที่ชอบ เมื่อมีความฉลาด จึงเกิดมีการฉ้อโกง เมื่อวงศ์ญาติขาดความสามัคคีจึงเกิดมีความกตัญญูและเอ็นดูรักใคร่ เมื่อบ้านเมืองเกิดการจลาจล จึงเกิดมีข้าราชการที่สุจริต
ยอมรับผิด จึงมีความสมบูรณ์ ยอมถอย จึงขยายออกไปได้ ยอมอยู่ที่ต่ำ (เหมือนทะเล) จึง (รับน้ำให้) เต็มได้ ยอมเก่า จึงมีใหม่ได้ ยอมมีน้อย จึงได้รับการเพิ่มเติม
ความ (มี) มาก ทำให้หลงลืมตัว
ฉะนั้น อริยบุคคลจึงรักษาสัจจธรรมไว้แน่นแฟ้น เมื่อเป็นแบบอย่างของโลก ตนเองไม่โฆษณาตนเอง กลับเป็นที่รู้จักของทุกคน ตนเองไม่ถือว่าตนเป็นฝ่ายถูก กลับจะมีคนเห็นว่าเป็นฝ่ายถูก ไม่อวดอ้างความดี กลับมีคนเห็นความดี ไม่เย่อหยิ่ง จะอยู่ได้นาน
ผู้ที่ยืนเขย่ง (เพื่อให้สูงกว่าคนอื่น) จะยืนอยู่ไม่ได้นาน รีบก้าวเท้า (เดินเร็ว) กลับเดินต่อไปไม่ไหว โฆษณาตนเองกลับไม่มีคนรู้จัก ถือว่าตนเองเป็นผู้ถูกต้อง กลับไม่มีคนเห็นว่าถูกต้อง อวดอ้างความดีของตนกลับไม่มีคนเห็นความดี ทำตัวเป็นคนเย่อหยิ่ง จะอยู่ไม่ได้นาน
มองในแง่สัจจธรรมแล้ว (บุคคลดังกล่าว) เหมือนข้าวบูดและเหมือนเนื้อเม็ดตาปลา ทำให้คนเบื่อหน่ายเกลียดชัง ฉะนั้น ผู้ที่มีสัจจธรรม จะไม่ทำ (ดังที่กล่าว)
นักศึกษาที่ดี พอได้ฟังเรื่องสัจจธรรม ย่อมนำไปปฏิบัติตามด้วยความพยายาม นักศึกษาดีปานกลางได้ฟังสัจจธรรม เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง นักศึกษาเลว พอได้ฟังสัจจธรรม ก็ส่งเสียงหัวเราะใหญ่ ความจริงถ้านักศึกษาเลว (ฟังแล้ว) ไม่หัวเราะ ก็ควรถือว่าเป็นสัจจธรรม ฉะนั้น จึงมีผู้กล่าวว่า
สัจจธรรมอันสว่างไสว ดูเหมือนมืดมัว
สัจจธรรมอันก้าวหน้า ดูเหมือนเดินถอยหลัง
สัจจธรรมเป็นทางราบรื่น ดูเหมือนขรุขระ
คุณธรรมสูงสุด ดูเหมือนเหวลึก
คุณธรรมอันขาวยิ่ง ดูเหมือนดำคร่ำ
คุณธรรมอันกว้างขวาง ดูเหมือนยังบกพร่อง
คุณธรรมอันเข้มแข็ง ดูเหมือนเกียจคร้านท้อถอย
คุณธรรมอันเป็นสาระยั่งยืน ดูเหมือนเปลี่ยนแปลงได้ง่าย
สิ่งที่เป็นจตุรัส ดูเหมือนไม่มีมุม
ภาชนะใหญ่ จะสร้างเสร็จในวาระสุดท้าย
เสียงดนตรีที่ยิ่งใหญ่ ฟังไม่ได้ยิน
รูปลักษณะที่ยิ่งใหญ่ มองไม่เห็นภาพ
สัจจธรรมอันเป็นสิ่งลึกซึ้งซ่อนเร้น ไม่มีชื่อ
มีแต่สัจจธรรมเท่านั้น ที่สามารถช่วยสร้างสรรพสิ่งและให้สรรพสิ่งสำเร็จผลได้
สิ่งที่สมบูรณ์ที่สุด จะดูเหมือนมีอะไรบกพร่องอยู่ แต่ประโยชน์ของมันไม่มีวันหมดสิ้น
สิ่งที่เต็มเปี่ยมที่สุด จะดูเหมือนว่างเปล่า แต่ประโยชน์ของมัน ไม่มีวันหมดสิ้น
สิ่งที่ตรงที่สุด จะดูเหมือนคดงอ สิ่งที่คล่องไวที่สุด จะดูเหมือนอุ้ยอ้าย ผู้ที่มีปฏิภาณโวหาร จะดูเหมือนพูดเฉื่อยช้าติดอ่าง
ความสงบจะระงับความกระวนกระวายได้ ความหนาวจะระงับความร้อนได้ ความสงบ ความไม่กระทำ (อกฤต) เป็นแบบอย่างที่ดีของทุก ๆ คน
กฎธรรมชาติ ไม่เหมือนกับการโก่งธนู หรือสูงเกินไป ลดให้ต่ำ ต่ำเกินไปยกให้สูง (กฎธรรมชาติก็เช่นกัน) สิ่งที่เกิน ต้องถูกลดให้น้อยลง สิ่งที่ไม่พอต้องถูกเพิ่มให้มากขึ้น
กฎธรรมชาติ นำเอาส่วนที่ลดมาจากที่เหลือนั้นไปเติมให้แก่สิ่งที่ไม่พอ แต่กฎของสังคมไม่เป็นเช่นนี้ กลับไปแย่งชิงจากที่ไม่พอ ไปถวายแก่ผู้ที่มีเหลือเกินอยู่แล้ว
ใครเล่า ที่สามารถนำเอาส่วนที่เหลือมาเพิ่มเติมให้แก่ผู้ที่ไม่พอ ก็มีแต่สัจจธรรมเท่านั้นที่ทำได้
คำพูดที่เป็นความจริง ไม่ไพเราะสละสลวย คำพูดที่ไพเราะสละสลวยไม่เป็นความจริง
บุคคลที่มีความประพฤติดี ไม่ต้องแก้ตัวโต้เถียงกับใคร ผู้ที่แก้ตัวโต้เถียงอยู่เรื่อยๆ ไม่ใช่คนดี
ผู้ที่มีความเข้าใจดี ไม่มีความรู้กว้างขวาง ผู้ที่มีความรู้กว้างขวางไม่ใช่คนที่เข้าใจดี
อริยบุคคลไม่เก็บออมอะไรไว้เป็นส่วนตัว ท่านยิ่งช่วยเหลือคนอื่นมาก ท่านยิ่งมีมาก ท่านยิ่งให้คนอื่นมาก ท่านเองกลับยิ่งรวยมาก
ธรรมชาติ ทำประโยชน์ให้แก่ทุก ๆ คนโดยไม่พูดว่าอะไร พฤติกรรมของอริยบุคคล ให้ทานแก่ทุก ๆ คนโดยไม่แย่งอะไรจากใคร --
- โปรดร่วมกัน เสวนา ถาม-ตอบ วันละ 1 กระทู้ สร้างความรู้ใหม่ได้ มหาศาล -
แนะนำ :
http://www.JobSiam.com : โปรโมชั่น*! ประกาศงานฟรี เพิ่มอีก 1 เดือน ถึง 31 มีนาคม 2553 นี้ เท่านั้น.
http://www.SiamHRM.com : สยามเอชอาร์เอ็ม ดอทคอม รวมพลคนทำงาน มากที่สุด
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
คุณได้รับข้อความนี้เนื่องจากคุณเป็นสมาชิกกลุ่ม Google Groups กลุ่ม "บริหารทรัพยากรมนุษย์ ประเทศไทย"
- หากต้องการโพสต์ ถึงกลุ่มนี้ ให้ส่งอีเมลไปที่ siamhrm@googlegroups.com
- หากต้องการยกเลิกการเป็นสมาชิกกลุ่ม ส่งอีเมลไปที่ siamhrm+unsubscribe@googlegroups.com (ยืนยัน การยกเลิกใน Email อีกครั้ง.)
- หากต้องการดูกระทู้ หัวข้อ HR โปรดไปที่กลุ่มนี้โดยคลิกที่ http://groups.google.co.th/group/siamhrm?hl=th&pli=1
- เนื่องจากสมาชิกมีจำนวนมาก สมาชิกทุกท่าน ควรอ่านกติกา มารยาท และใช้เมล์กรุ๊ปร่วมกัน อย่างสร้างสรรค์
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น