เราตัดสินใจลาออกจากบริษัทฯ เดือนที่แล้ว แต่พอมีเด็กมาลองฝึกงานก็กลับทำไม่ไหว และได้คุยกับหัวหน้าเลยทำต่อ ทั้งๆ ที่ซุปเปอร์ไวเซอร์เกลียดเราเข้าใส้ก็กลัวจะมีปัญหาปัญญาอ่อนเข้าสมองมาอีก แต่จะลองดู และยังเข้าใจว่าบริษัทฯ ดีมากๆ เลยชักเสียดาย ทำต่อปกติ ทำงานทุกอย่างอย่างเดิม แต่ก็ยังมีเข้าหูมาตลอดว่า ซุปฯเกลียดเราจะหาวิธีบีบเราให้ได้ ทั้งเมลล์คุยด่าเรากะคนอื่นๆ ทั้งเที่ยวพูดไปในบริษัทฯ ปั้นคำพูดออกมาเยอะแยะ เรื่องจริงเป็นอย่าง เอาพูดไปอีกอย่าง ผ่านแค่ 2 อาทิตย์หลังตัดสินใจอยู่ต่อ เราไม่ไหวแล้ว ทำงานไม่ได้มีความสบายใจเลย เลยขอย้ายแผนกไปอยู่ประจำร้านสาขาตามห้าง ก็ได้ย้ายสมใจ รอตัดรอบเดือนวันที่ 25/12/53 ก่อน และฝึกเด็กใหม่ให้เขาก่อน อีกแผนกเราได้ไปประจำรามอินทรา ทั้งๆ ที่บ้านอยู่บางใหญ่ เราก็ยอมเพราะเรารู้ว่้ายอดเช็คสต็อก 2 เดือนรวมกันที่ผ่านมาในแผนกเก่ามันติดยอดสูญหายสูง เราต้องรับผิดชอบเองทั้งๆ ที่ก็ไม่ได้เอาไป แล้วก็เป็นยอดเต็มราคาขายไม่ใช่ต้นทุน เราก็ยังทำงานต่อถ้าอยากได้เงินเราก็ค่อยหักเอาจะเอาเท่าไหร่ก็เอาไป เราทำอะไรไม่ได้ต้องยอมอยู่แล้ว แต่วันที่เงินเดือนทุกคนออก 30/12/53เรากลับไม่ได้สักบาท เราตัวคนเดียวพ่อแม่ตายหมด พี่น้องก็กะจาย มีแฟนแต่เราก็ขอเค้าไม่ได้ เพราะเค้ายังเอาตัวแทบไม่รอด เค้าก็ตกงานหลายเดือนแล้ว เราจนทุกคน แล้วค่ากิน ค่าเดินทางไปทำงานต่อ ค่ารถ ค่าจ้างเลี้ยงลูก ค่าเช่าบ้าน ค่าน้ำไฟ ค่าฯลฯ เราจะเอาที่ไหน ณ วันนี้ 2/1/54 เราไม่มีแม้แต่เงินซื้อข้าวกล่อง 20 บาท เรากินได้แค่บะหมี่สำเร็จรูป นี่คืออะไรสำหรับความดีที่เราเพียรทำให้หัวหน้าเรา แค่เพราะเราพูดตรง ปากเสีย(ในความคิดเค้า) โผงผาง เพาว์เวอร์เยอะ ข้ามหน้าข้ามตา เวลาได้คอมฯ เยอะไม่เคยเซ่น ไม่เคยได้จากเราเหมือนคนอื่นให้ หรือสำหรับบริษัทฯนี้ คนดีไม่ชอบ ต้องมึน และประจบถึงอยู่ได้ เราเลยกลายเป็นคนที่เลวมาก เพราะพูดตรง โดนรองหัวหน้าหมั่นใส้ใส่ร้ายเพราะไม่แนะนำเขากับผู้จัดการโลตัสฯว่าเขาเป็นหัวหน้านะ ส่วนหัวหน้าหมั่นใส้เพราะเราเพาว์ฯแรง ตอนนี้ถึงเข้าใจว่าที่คนออกก่อนหน้านั้นทุกๆ คนทำไมทิ้งงานไปเลยไม่เคลียร์ให้ดี กองภาระไว้ให้คนอื่น พอเงินออกเผ่นเลยมาเขียนใบลาออกทีหลัง หรือเมคสต็อกให้เนียนแล้วหาจังหวะเผ่น ตอนนี้รู้แล้ว มีคนเตือนนะว่าได้เงินแล้วให้ไปเลยอย่าทำเป็นคนดีเข้าไปช่วยเค้าอีก ให้เผ่นเลย เราดันไม่เชื่อ ไม่ใช่เราดี แต่เพราะพวกเขาเล่นละครซะเราเชื่อสนิทว่าเราทิ้งเขาไม่ได้นะ หัวอกแม่เหมือนกัน คนตั้งใจทำงานเหมือนกัน...วันนี้เราถูกทิ้งเต็มๆ DNA2002 นี้ถ้าหัวฯรักคุณรอด ถ้าหัฯวเกลียดคุณโดนทำลายไม่ว่าคุณจะดีหรือซื่อสัตย์กับเขาแค่ไหน มันไม่มีประโยชน์อะไรเลย มนุษยธรรมที่นี่แทบไม่เหลือแล้วทุกอย่างกับทุกคนเป็นธุรกิจไปหมดแล้ว..เราไม่ได้เชื่อเรื่องดวงอย่างเดียว เรื่องเวรกรรมเราก็เชื่อ และหวังว่ามันคงมีจริง ชาตินี้..
ขอโทษนะคะถ้าข้อความนี้ทำให้คุณไม่ชอบใจได้.....แต่ก็ขอให้ทุกคนมีความสุขปี ใหม่นี้ค่ะ และหากใครเจอเรื่องร้ายๆ อย่างนี้ ก็ขอเป็นกำลังใจให้ผ่านไปให้ได้เหมือนกันนะคะ..ขอบคุณมากค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น